STRIF
Member
İçinde bulunduğumuz 21’inci yüzyılın büyük bilimsel gizemlerini merak ettiniz mi? İnsanlık, büyük dehalar yardımıyla geçtiğimiz birkaç yüzyılda uzun bir yol kat etti. Tabiattaki en güçlü sorunların bir kısmını çözdük fakat geriye neler kaldı? Çok şey!
17’nci yüzyılda Isaac Newton, kozmik yerçekimi teorisini formüle etti. 18’inci yüzyılda Benjamin Franklin yıldırım ve elektrik içindeki ilişkiyi gösterdi. Darwin 19. yüzyılda tiplerin kökenini ve çeşitliliğini deklare etti. Ayrıyeten Maxwell ışığın fiziğini deklare etti, Mendeleyev ise kimyasal element ailelerini tanımladı. 20. yüzyılda Albert Einstein vardı; bakılırsalilik teorisi ve epey daha fazlasını sundu. Artık 21. yüzyıldayız ve hâlâ çözülmesi gereken biroldukca gizem var. İşte onlardan bazıları…
Öbür gezegenlerde de akıllı ömür var mı?
Beşerler, akıllı ve toplumsal canlılar. Siz de başka gezegenlerde bizim üzere canlıların olabileceğini düşünüyor musunuz? Kendi dünyamızı düşündüğümüzde bunun olmaması mantıksız görünüyor. bu biçimde uzayda keşfedilecek epeyce şey olabilir.
birebir vakitte, uzaylı hayatına yönelik hala gizem devam ediyor. Bu niçinle, SETI (Dünya Dışı İstihbarat Arama) Enstitüsü üzere projeler, uzaylı varlığına dair rastgele bir işaretin belirlenmesi ve doğrulanması açısından hayatî olacaktır.
Şimdiye kadar, SETI ve başka projeler ya hiç bir ileti olmadığı için ya da gönderilen bildirilerin tespit edilmesi yahut tanınması imkansız olduğu için takiplerinde başarısız oldu.
21’inci yüzyılın bilimsel gizemleri içinde: Vakit
Çözülmesi gereken en karmaşık gizemlerden biri ve ömrümüzü yaşama formumuzu belirleyen bir konu… Sürekliliğin tabiatı ve vaktin akışı bizi bekliyor. Bu yalnızca bir insan kurgusu mu, bir yanılsama mı, yoksa anlaşılması güç bir biçimde var mı?
Vakit her vakit sandığımız üzere ileri mi sarfiyat, yoksa vakitte geriye gitmenin bir yolu var mı? Bu bahis üzerinde hala matematikçiler ve bilim insanları çalışıyor. vakit içinde ilgili tüm bu bahislerin birbiriyle bağlı olup olmadığı çabucak hemen net değil. Tahminen kolaylık olsun diye ya da beynimiz öbür türlü düşünme kapasitesine sahip olmadığı için bu biçimde düşünüyoruz.
Kanserin ardındaki niçinleri anlamak
Evet, gelelim bir öbür keşfedilmeyi bekleyen 21’inci yüzyılın bilimsel gizemine. Birden fazla kanserin makus bahttan kaynaklandığı kararına varan bir araştırma açıklanmıştı. Bu çalışma, bilim ve toplum topluluğu tarafınca reaksiyona yol açtı. Pekala, nitekim kanser bir şanssızlık mı?
Ayrıyeten kelam konusu araştırma tam olarak insanların duymak istediği şey olmasa da, açık bir biçimde doğruluk hissesi var. Bu noktada net olmayan şey berbat bahtın (rastgele kanser mutasyonları) bu yıkıcı hastalığa niye olan kalıtsal, ömür biçimi ve çevresel faktörlerle ne kadar karşılaştırıldığı. Bunun temeline inmek ve kanserin başka gizemlerini çözmek, 21. yüzyıl için nitekim ihtilal niteliğinde bir bilimsel muvaffakiyet olacaktır.
hayatın kökenini keşfetmek
hayatın kökeni hakkında bir epeyce şey ortaya atılsa da hâlâ çözülmesi gereken çok mevzu var. Dünya ve yaşayan her şey nasıl oluştu? Nasıl evrildik? Nasıl bu hale geldik? Bunu her gün soruyoruz. En azından bilim insanları soruyor.
Hayat nasıl oluştu? Büyük patlama teorisinden farklı olarak, hayatın kökeni konusunda şu ana kadar büyük bir gelişme olmadı. tıpkı vakitte, hayatın yapı taşlarının Dünya’ya uzaydan nasıl ulaştığı yahut ilkel şartlarda nasıl oluştuğu üzere yeni bulgular sistemli olarak ortaya çıkıyor. Lakin bu bulguların hiç biri çabucak hemen doğrulanmadı.
21’inci yüzyılın en kıymetli bilimsel keşfi olabilir: Kuantum yerçekimi
Kuantum fiziği ve genel gorelilik (Einstein’ın yerçekimi teorisi), hem kozmosu birebir vakitte bileşenlerini kesin bir doğrulukla tanımlıyor üzere görünüyor. Lakin bağımsız olarak birbirleriyle büsbütün uyumsuz oldukları düşünülüyor. Bunları dengeli bir teoride birleştirme teşebbüsleri sürüyor.
Şimdiye kadar, bu iki alanı dengeli bir teoride birleştirme teşebbüsleri sonuçsuz kaldı. Lakin bunun başarılabileceğine dair ipuçları var. Örneğin, 1930’da Einstein bu hususta değerli bir deney yaparak Heisenberg belirsizlik unsurunu çürütmeye çalıştı. Lakin Niels Bohr, Einstein’ın Heisenberg belirsizlik unsurunu çürütemediğine dikkat çekti.
Karanlık unsur bizi bekliyor
Yaklaşık 80 yıldır gökbilimciler, karanlık hususları araştırıyor. Bunlar, sırf öteki unsurlar üstündeki kütleçekimsel tesirleri ile tespit edilen unsurlardır. Yani elektromanyetik dalgalarla etkileşime girmiyor.
Bu çok çekimden sorumlu atom altı parçacıkların tiplerini gözlemleme teşebbüsleri şimdiye kadar başarısız oldu. Kimi deneylerde görülen ipuçları, başka deneylerde reddedildi. İşte bu, yapbozun kıymetli bir eksik kesimi. 21’inci yüzyılda tahminen de bu bahiste değerli bulgular elde edeceğiz.
17’nci yüzyılda Isaac Newton, kozmik yerçekimi teorisini formüle etti. 18’inci yüzyılda Benjamin Franklin yıldırım ve elektrik içindeki ilişkiyi gösterdi. Darwin 19. yüzyılda tiplerin kökenini ve çeşitliliğini deklare etti. Ayrıyeten Maxwell ışığın fiziğini deklare etti, Mendeleyev ise kimyasal element ailelerini tanımladı. 20. yüzyılda Albert Einstein vardı; bakılırsalilik teorisi ve epey daha fazlasını sundu. Artık 21. yüzyıldayız ve hâlâ çözülmesi gereken biroldukca gizem var. İşte onlardan bazıları…
Öbür gezegenlerde de akıllı ömür var mı?
Beşerler, akıllı ve toplumsal canlılar. Siz de başka gezegenlerde bizim üzere canlıların olabileceğini düşünüyor musunuz? Kendi dünyamızı düşündüğümüzde bunun olmaması mantıksız görünüyor. bu biçimde uzayda keşfedilecek epeyce şey olabilir.
birebir vakitte, uzaylı hayatına yönelik hala gizem devam ediyor. Bu niçinle, SETI (Dünya Dışı İstihbarat Arama) Enstitüsü üzere projeler, uzaylı varlığına dair rastgele bir işaretin belirlenmesi ve doğrulanması açısından hayatî olacaktır.
Şimdiye kadar, SETI ve başka projeler ya hiç bir ileti olmadığı için ya da gönderilen bildirilerin tespit edilmesi yahut tanınması imkansız olduğu için takiplerinde başarısız oldu.
21’inci yüzyılın bilimsel gizemleri içinde: Vakit
Çözülmesi gereken en karmaşık gizemlerden biri ve ömrümüzü yaşama formumuzu belirleyen bir konu… Sürekliliğin tabiatı ve vaktin akışı bizi bekliyor. Bu yalnızca bir insan kurgusu mu, bir yanılsama mı, yoksa anlaşılması güç bir biçimde var mı?
Vakit her vakit sandığımız üzere ileri mi sarfiyat, yoksa vakitte geriye gitmenin bir yolu var mı? Bu bahis üzerinde hala matematikçiler ve bilim insanları çalışıyor. vakit içinde ilgili tüm bu bahislerin birbiriyle bağlı olup olmadığı çabucak hemen net değil. Tahminen kolaylık olsun diye ya da beynimiz öbür türlü düşünme kapasitesine sahip olmadığı için bu biçimde düşünüyoruz.
Kanserin ardındaki niçinleri anlamak
Evet, gelelim bir öbür keşfedilmeyi bekleyen 21’inci yüzyılın bilimsel gizemine. Birden fazla kanserin makus bahttan kaynaklandığı kararına varan bir araştırma açıklanmıştı. Bu çalışma, bilim ve toplum topluluğu tarafınca reaksiyona yol açtı. Pekala, nitekim kanser bir şanssızlık mı?
Ayrıyeten kelam konusu araştırma tam olarak insanların duymak istediği şey olmasa da, açık bir biçimde doğruluk hissesi var. Bu noktada net olmayan şey berbat bahtın (rastgele kanser mutasyonları) bu yıkıcı hastalığa niye olan kalıtsal, ömür biçimi ve çevresel faktörlerle ne kadar karşılaştırıldığı. Bunun temeline inmek ve kanserin başka gizemlerini çözmek, 21. yüzyıl için nitekim ihtilal niteliğinde bir bilimsel muvaffakiyet olacaktır.
hayatın kökenini keşfetmek
hayatın kökeni hakkında bir epeyce şey ortaya atılsa da hâlâ çözülmesi gereken çok mevzu var. Dünya ve yaşayan her şey nasıl oluştu? Nasıl evrildik? Nasıl bu hale geldik? Bunu her gün soruyoruz. En azından bilim insanları soruyor.
Hayat nasıl oluştu? Büyük patlama teorisinden farklı olarak, hayatın kökeni konusunda şu ana kadar büyük bir gelişme olmadı. tıpkı vakitte, hayatın yapı taşlarının Dünya’ya uzaydan nasıl ulaştığı yahut ilkel şartlarda nasıl oluştuğu üzere yeni bulgular sistemli olarak ortaya çıkıyor. Lakin bu bulguların hiç biri çabucak hemen doğrulanmadı.
21’inci yüzyılın en kıymetli bilimsel keşfi olabilir: Kuantum yerçekimi
Kuantum fiziği ve genel gorelilik (Einstein’ın yerçekimi teorisi), hem kozmosu birebir vakitte bileşenlerini kesin bir doğrulukla tanımlıyor üzere görünüyor. Lakin bağımsız olarak birbirleriyle büsbütün uyumsuz oldukları düşünülüyor. Bunları dengeli bir teoride birleştirme teşebbüsleri sürüyor.
Şimdiye kadar, bu iki alanı dengeli bir teoride birleştirme teşebbüsleri sonuçsuz kaldı. Lakin bunun başarılabileceğine dair ipuçları var. Örneğin, 1930’da Einstein bu hususta değerli bir deney yaparak Heisenberg belirsizlik unsurunu çürütmeye çalıştı. Lakin Niels Bohr, Einstein’ın Heisenberg belirsizlik unsurunu çürütemediğine dikkat çekti.
Karanlık unsur bizi bekliyor
Yaklaşık 80 yıldır gökbilimciler, karanlık hususları araştırıyor. Bunlar, sırf öteki unsurlar üstündeki kütleçekimsel tesirleri ile tespit edilen unsurlardır. Yani elektromanyetik dalgalarla etkileşime girmiyor.
Bu çok çekimden sorumlu atom altı parçacıkların tiplerini gözlemleme teşebbüsleri şimdiye kadar başarısız oldu. Kimi deneylerde görülen ipuçları, başka deneylerde reddedildi. İşte bu, yapbozun kıymetli bir eksik kesimi. 21’inci yüzyılda tahminen de bu bahiste değerli bulgular elde edeceğiz.