STRIF
Member
Apollo 11 bakılırsavi ile insanlık birinci kere Ay‘a ayak bastı. 20 Temmuz 1969 günü Ay’a iniş yapan üç astronotla bir arada Amerika Birleşik Devletleri Soğuk Savaş’ta bir adım öne geçti. Bu misyonu muvaffakiyete ulaştıranlar ise şüphesiz ABD’li mühendisler ve astronotlardı. O denli değil mi? Aslında tam olarak o denli değil.
Nazi Almanyası‘nın İkinci Dünya Savaşı’nı kaybetmesi üzerine biroldukça uzay araştırmacısı ABD’nin adeta göz bebeği oldu. Gerçekler, Apollo 11’in muvaffakiyete ulaşmasında Nazili mühendislerin büyük bir hissesi olduğunu söylüyor.
Savaştan evvel ve savaş senelerında Nazi Almanyası için füzeler geliştiren ve savaşın akabinde ABD’ye teslim olup orada araştırmalarını sürdüren o mühendislerden birinin ömrüne bakalım: Wernher von Braun…
Nazi mühendisleri ABD kuvvetlerine teslim oldu
Wernher von Braun (1912–1977), 20. yüzyılın en kıymetli roket geliştiricilerinden ve uzay araştırmacılarından bir tanesiydi. Uzay araştırmalarına büyük ilgi duyan von Braun, Almanya’da bir epey faaliyet ortasında bulunmuştu. 1932’nin sonlarında Alman ordusunun sıvı yakıtlı roketler geliştirmesi için çalışmaya başladı.
Werner von Braun. (Foto: Hulton Deutsch/Getty)
ABD ve Sovyet kıtalararası balistik füzelerinin ve uzay fırlatma araçlarının öncülü V-2 balistik füzesi, von Braun’un roket grubunun ana buluşuydu. 1937’den daha sonra Baltık kıyısındaki Peenemünde’de zımnî bir laboratuvarda çalıştılar. Ortalama 14 metre uzunluğunda ve 13 ton tartısındaki sıvı yakıtlı V-2, saatte yaklaşık 6 km’yi aşan süratte hareket ediyordu. birinci vakit içinderda Ekim 1942’de muvaffakiyetle fırlattılar. Eylül 1944’ten itibaren Batı Avrupa’daki gayelere karşı kullandılar.
NASA’nın biyografik yazısına nazaran von Braun, Nazi Partisi üyesi ve bir SS subayıydı. Lakin savaş ve roket hakkında yaptığı dikkatsiz kelamlar niçiniyle 1944’te Gestapo onu tutukladı. Roket üretimiyle kontaklı kabahatlerden sorumluluğu hala tartışmalı.
NASA’nın Marshall Uzay Uçuş Merkezindeki von Braun büstü. (Foto: AFP)
1944’ün sonlarında, Almanya’nın işgal edileceği von Braun için açıktı ve savaş daha sonrası devri planlamaya başladı. Müttefiklerin V-2 roket kompleksini ele geçirmesindilk evvel von Braun güneye, akabinde Bavyera’ya gitti. Akabinde ABD’ye teslim olan 120 Alman bilim insanından biri oldu. Bu bilim insanları başka Nazili kıymetli kişiselyetler üzere savaş hatalısı sayılmadı. Tersine onlara yeni çalışma alanları ve imkanlar tanındı. Time‘a nazaran, birebir biçimde Sovyetler Birliği de Alman bilim insanlarını bünyesine kattı.
Apollo 11 mimarı von Braun ve takımı
İkinci Dünya Savaşı’ndan daha sonra on beş yıl boyunca von Braun, balistik füzelerin geliştirilmesinde ABD Ordusu ile bir arada çalıştı. New Mexico’daki White Sands Proving Ground‘da V-2 fırlatmalarına yardım etti. 1950’de von Braun’un grubu, Redstone ve Jüpiter balistik füzelerinin yanı sıra Jupiter C, Juno II ve Saturn I fırlatma araçlarını tasarladıkları Alabama yakınlarındaki Redstone Arsenal’e taşındı. Jüpiter C, 1958’de birinci ABD uydusu Explorer I‘in yörüngesine girdi.
Apollo 11 astronotları soldan sağa Neil Armstorng, Michael Collins ve Edwin Aldrin. (Foto: NASA)
1960 yılında bu roket geliştirme merkezi Ulusal Havacılık ve Uzay Ajansı‘na (NASA) devredildi. Öncelikli maksadı dev Saturn roketleri geliştirmekti. Von Braun NASA’nın Marshall Uzay Uçuş Merkezi’nin yöneticisi oldu. bu biçimdece Amerikalıları Ay’a gönderecek olan üstün güçlendirici Saturn V fırlatma aracının da baş mimarıydı. Nihayetinde 20 Temmuz 1969’daki Ay’a iniş ile Apollo 11 bakılırsavi Dr. von Braun’un hayat uzunluğu süren hayalini gerçekleştirdi.
Wernhen von Braun, bir vakit içinder Hitler’in Schutzstaffel‘inin(SS) bir üyesiydi. Savaş periyodunda Müttefik kentlerine mevt yağdıran Nazi’nin dehşetli V-2 füzesini tasarlayan roket mühendisiydi. Fakat çabucak sonrasında NASA’nın tarihe geçen bilim insanlarından biri olarak 1977’de öldü.
İkinci Dünya Savaşı sırasında Adolf Hitler için dünyanın birinci balistik füzesini geliştiren mühendislik dehası Wernher von Braun’un ömrü hakikaten ilgi cazibeli. Roketlerin öncüsüne baktığımızda karanlık bir geçmiş göze çarpıyor; 3 binden çok V-2 füzesini Almanlar savaşta kullandı. 5 binden çok insan füze akınlarında, 20 bin kadar kişi ise toplama kamplarında füzeleri monte ederken öldü.
Nazi Almanyası‘nın İkinci Dünya Savaşı’nı kaybetmesi üzerine biroldukça uzay araştırmacısı ABD’nin adeta göz bebeği oldu. Gerçekler, Apollo 11’in muvaffakiyete ulaşmasında Nazili mühendislerin büyük bir hissesi olduğunu söylüyor.
Savaştan evvel ve savaş senelerında Nazi Almanyası için füzeler geliştiren ve savaşın akabinde ABD’ye teslim olup orada araştırmalarını sürdüren o mühendislerden birinin ömrüne bakalım: Wernher von Braun…
Nazi mühendisleri ABD kuvvetlerine teslim oldu
Wernher von Braun (1912–1977), 20. yüzyılın en kıymetli roket geliştiricilerinden ve uzay araştırmacılarından bir tanesiydi. Uzay araştırmalarına büyük ilgi duyan von Braun, Almanya’da bir epey faaliyet ortasında bulunmuştu. 1932’nin sonlarında Alman ordusunun sıvı yakıtlı roketler geliştirmesi için çalışmaya başladı.
Werner von Braun. (Foto: Hulton Deutsch/Getty)
ABD ve Sovyet kıtalararası balistik füzelerinin ve uzay fırlatma araçlarının öncülü V-2 balistik füzesi, von Braun’un roket grubunun ana buluşuydu. 1937’den daha sonra Baltık kıyısındaki Peenemünde’de zımnî bir laboratuvarda çalıştılar. Ortalama 14 metre uzunluğunda ve 13 ton tartısındaki sıvı yakıtlı V-2, saatte yaklaşık 6 km’yi aşan süratte hareket ediyordu. birinci vakit içinderda Ekim 1942’de muvaffakiyetle fırlattılar. Eylül 1944’ten itibaren Batı Avrupa’daki gayelere karşı kullandılar.
NASA’nın biyografik yazısına nazaran von Braun, Nazi Partisi üyesi ve bir SS subayıydı. Lakin savaş ve roket hakkında yaptığı dikkatsiz kelamlar niçiniyle 1944’te Gestapo onu tutukladı. Roket üretimiyle kontaklı kabahatlerden sorumluluğu hala tartışmalı.
NASA’nın Marshall Uzay Uçuş Merkezindeki von Braun büstü. (Foto: AFP)
1944’ün sonlarında, Almanya’nın işgal edileceği von Braun için açıktı ve savaş daha sonrası devri planlamaya başladı. Müttefiklerin V-2 roket kompleksini ele geçirmesindilk evvel von Braun güneye, akabinde Bavyera’ya gitti. Akabinde ABD’ye teslim olan 120 Alman bilim insanından biri oldu. Bu bilim insanları başka Nazili kıymetli kişiselyetler üzere savaş hatalısı sayılmadı. Tersine onlara yeni çalışma alanları ve imkanlar tanındı. Time‘a nazaran, birebir biçimde Sovyetler Birliği de Alman bilim insanlarını bünyesine kattı.
Apollo 11 mimarı von Braun ve takımı
İkinci Dünya Savaşı’ndan daha sonra on beş yıl boyunca von Braun, balistik füzelerin geliştirilmesinde ABD Ordusu ile bir arada çalıştı. New Mexico’daki White Sands Proving Ground‘da V-2 fırlatmalarına yardım etti. 1950’de von Braun’un grubu, Redstone ve Jüpiter balistik füzelerinin yanı sıra Jupiter C, Juno II ve Saturn I fırlatma araçlarını tasarladıkları Alabama yakınlarındaki Redstone Arsenal’e taşındı. Jüpiter C, 1958’de birinci ABD uydusu Explorer I‘in yörüngesine girdi.
Apollo 11 astronotları soldan sağa Neil Armstorng, Michael Collins ve Edwin Aldrin. (Foto: NASA)
1960 yılında bu roket geliştirme merkezi Ulusal Havacılık ve Uzay Ajansı‘na (NASA) devredildi. Öncelikli maksadı dev Saturn roketleri geliştirmekti. Von Braun NASA’nın Marshall Uzay Uçuş Merkezi’nin yöneticisi oldu. bu biçimdece Amerikalıları Ay’a gönderecek olan üstün güçlendirici Saturn V fırlatma aracının da baş mimarıydı. Nihayetinde 20 Temmuz 1969’daki Ay’a iniş ile Apollo 11 bakılırsavi Dr. von Braun’un hayat uzunluğu süren hayalini gerçekleştirdi.
Wernhen von Braun, bir vakit içinder Hitler’in Schutzstaffel‘inin(SS) bir üyesiydi. Savaş periyodunda Müttefik kentlerine mevt yağdıran Nazi’nin dehşetli V-2 füzesini tasarlayan roket mühendisiydi. Fakat çabucak sonrasında NASA’nın tarihe geçen bilim insanlarından biri olarak 1977’de öldü.
İkinci Dünya Savaşı sırasında Adolf Hitler için dünyanın birinci balistik füzesini geliştiren mühendislik dehası Wernher von Braun’un ömrü hakikaten ilgi cazibeli. Roketlerin öncüsüne baktığımızda karanlık bir geçmiş göze çarpıyor; 3 binden çok V-2 füzesini Almanlar savaşta kullandı. 5 binden çok insan füze akınlarında, 20 bin kadar kişi ise toplama kamplarında füzeleri monte ederken öldü.