Facebook, Savlara Pek de Yanıt Vermeden Yanıt Verdi! Facebook, Frances Haugen‘in sözüne ve yakın vakitte Wall Street Journal sızıntısına, mevzuyu nefret söylemi üzerine kaydırmaya çalışarak karşılık veriyor. Guy Rosen, toplumsal ağın nefret aksisi tedbirlerinin bir savunmasını yayınladı ve burada nefret telaffuzunun azalan görünürlüğünün, bu içeriğin varlığından daha kıymetli olduğunu savundu. Rosen, Facebook’ta nefretin “yaygınlığının” (diğer bir deyişle görünürlüğünün), son üç çeyrekte yaklaşık yüzde 50 azalarak görüntülenen içeriğin yüzde 0,05’ine yahut her 10.000’de yaklaşık beş görüntülemeye düştüğünü söylemiş oldu.
Yönetici, tek ölçü olarak içerik kaldırmaya odaklanmanın “yanlış” olduğunu düşünüyor. Rosen, nefrete karşı koymanın diğer yolları olduğunu ve Facebook’un rastgele bir malzemesi kaldırmadan evvel “kendinden emin” olması gerektiğini söylemiş oldu. Bu, içeriği kazara kaldırmaktan kaçınmak ve muhtemelen kuralları ihlal edecek şahısların, kümelerin ve sayfaların erişimini sınırlamak için dikkatli olmak manasına geliyor.
Rosen’in bu hususta büsbütün haksız olduğunu söylemek mümkün değil. Facebook, içeriği ezkaza nefret söylemi olarak işaretlediği için vakit zaman sorun yaşıyor ve agresif bir kaldırma sistemi bu yanılgıların artmasına niye olabilir. Tıpkı biçimde, belli bir gönderiyi fazlaca az kişi görürse, nefretin sırf sonlu bir tesiri olacaktır.
Lakin, Facebook’un dikkatleri öteki bir noktaya çekmeye çalıştığı da açıkça görülüyor. Haugen sözünde, Facebook’un rahatsız edici gerecin sadece “epey küçük bir azınlığını” yakalayabildiğini tez etmişti. Şayet doğruysa bu, kullanıcıların sadece küçük bir kısmı gereci görse bile, hala bir sorun olduğu kesin. Journal’ın sızdırılan dokümanları ise Facebook’un sadece “düşük tek haneli” bir içerik yüzdesini kaldırdığını ve birinci şahıs çekim görüntülerini yahut ırkçı tiradları daima olarak tespit etmekte sorun yaşadığını belirtti.
Rosen’ın karşılığı, Haugen’in Facebook’un daha inançlı algoritmalar uygulamaya ve nefret dolu ve bölücü etkileşimleri en aza indirmeye yönelik başka gayretlere direndiği tarafındaki savlarına da değinmiyor. Facebook nefreti sınırlamada değerli adımlar atıyor olabilir, lakin Haugen yahut öbür eleştirmenler tarafınca vurgulanan nokta bu değil. Vurgulanan bahis, toplumsal medya firmasının gereğince uğraş göstermediği…
Yönetici, tek ölçü olarak içerik kaldırmaya odaklanmanın “yanlış” olduğunu düşünüyor. Rosen, nefrete karşı koymanın diğer yolları olduğunu ve Facebook’un rastgele bir malzemesi kaldırmadan evvel “kendinden emin” olması gerektiğini söylemiş oldu. Bu, içeriği kazara kaldırmaktan kaçınmak ve muhtemelen kuralları ihlal edecek şahısların, kümelerin ve sayfaların erişimini sınırlamak için dikkatli olmak manasına geliyor.
Rosen’in bu hususta büsbütün haksız olduğunu söylemek mümkün değil. Facebook, içeriği ezkaza nefret söylemi olarak işaretlediği için vakit zaman sorun yaşıyor ve agresif bir kaldırma sistemi bu yanılgıların artmasına niye olabilir. Tıpkı biçimde, belli bir gönderiyi fazlaca az kişi görürse, nefretin sırf sonlu bir tesiri olacaktır.
Lakin, Facebook’un dikkatleri öteki bir noktaya çekmeye çalıştığı da açıkça görülüyor. Haugen sözünde, Facebook’un rahatsız edici gerecin sadece “epey küçük bir azınlığını” yakalayabildiğini tez etmişti. Şayet doğruysa bu, kullanıcıların sadece küçük bir kısmı gereci görse bile, hala bir sorun olduğu kesin. Journal’ın sızdırılan dokümanları ise Facebook’un sadece “düşük tek haneli” bir içerik yüzdesini kaldırdığını ve birinci şahıs çekim görüntülerini yahut ırkçı tiradları daima olarak tespit etmekte sorun yaşadığını belirtti.
Rosen’ın karşılığı, Haugen’in Facebook’un daha inançlı algoritmalar uygulamaya ve nefret dolu ve bölücü etkileşimleri en aza indirmeye yönelik başka gayretlere direndiği tarafındaki savlarına da değinmiyor. Facebook nefreti sınırlamada değerli adımlar atıyor olabilir, lakin Haugen yahut öbür eleştirmenler tarafınca vurgulanan nokta bu değil. Vurgulanan bahis, toplumsal medya firmasının gereğince uğraş göstermediği…