STRIF
Member
İneklerin mideleri dört bölmeden oluşur ve bunlardan biri olan işkembe, plastik atık konusunda bir yol gösterebilir. İşkembedeki bakteriler, yaygın olarak kullanılan kimi plastikleri parçalayabilen enzimler üretir. Bilim insanları bu özelliği inceleyerek kullanımdan daha sonra bu çeşit materyallerin işlenmesi için yeni teknolojiler arıyor. Nihayetinde ineklerin midelerindeki bakteriler şişelerde, besin ambalajlarında ve sentetik kumaşlarda kullanılan polietilen tereftalat (PET) dahil olmak üzere makul çeşitteki plastiği parçalayabilir.
Avusturya’daki Doğal Kaynaklar ve Hayat Bilimleri Üniversitesinden Georg Guebitz ve meslektaşları bu hususta bir çalışma yaptı. Araştırmacılar bulgularını Frontiers in Bioengineering and Biotechnology‘de yayımladı.
Plastik ayrıştırıcı işkembe enzimleri
Grup, mahallî bir mezbahayı ziyaret etti. Akabinde dağ çayırlarında beslenen genç bir öküzün işkembesinden sıvı örnekleri topladı. Sıvının, kutinazlar da dahil olmak üzere biroldukça enzim çeşidi içerdiğini buldular. Otçul diyete sahip inekler, kutin isimli bitkilerin ürettiği doğal bir polyester tüketir. Sentetik polyester PET ise bu doğal unsura benzeri bir kimyasal yapıya sahip.
Çalışma, bu enzimlerin yaygın olarak kullanılan üç tip polyesteri (polietilen tereftalat/PET, polibütilen adipat tereftalat/PBAT ve polietilen furanoatı/PEF) parçalayabildiğini gösterdi.
Enzimleri, bir ineğin midesi üzere eşleşmesi için yaklaşık 40°C’lik bir sıcaklıkta tuttular. kararında 1 ila 3 gün ortasında bu hususları parçaladı. Gubitz, “İneklerin diyetinin polyesterlere benzeri bir kabuğu olan yiyecekler içerdiğini bulduk. Bu, işkembedeki bakterilerin niye sentetik polyesterlerle bile başa çıkabilen enzimler ürettiğini açıklıyor.” dedi.
Guebitz, gelecekte bu enzimlerin polyesterleri daha büyük, ticari bir ölçekte parçalamak için kullanılabileceğini söylemiş oldu. Ayrıyeten en azından potansiyel olarak şu anda plastikleri işlemek için kullanılan teknolojilerden daha ucuz olabileceğini ekledi. Lakin öteki araştırmacılar bu hususta temkinli.
Michigan Eyalet Üniversitesinden Ramani Narayan, “Enzimatik aktivitenin bugün ticari olarak uygulananla birebir yahut daha uygun olduğunun kanıtlanması gerekiyor. Bir mühendislik sürecini süratli bir biçimde takip edeceklerse, mevcut enzim teknolojisiyle karşılaştırmak için eserin randımanı nedir, üretkenlik nedir?” dedi.
Avusturya’daki Doğal Kaynaklar ve Hayat Bilimleri Üniversitesinden Georg Guebitz ve meslektaşları bu hususta bir çalışma yaptı. Araştırmacılar bulgularını Frontiers in Bioengineering and Biotechnology‘de yayımladı.
Plastik ayrıştırıcı işkembe enzimleri
Grup, mahallî bir mezbahayı ziyaret etti. Akabinde dağ çayırlarında beslenen genç bir öküzün işkembesinden sıvı örnekleri topladı. Sıvının, kutinazlar da dahil olmak üzere biroldukça enzim çeşidi içerdiğini buldular. Otçul diyete sahip inekler, kutin isimli bitkilerin ürettiği doğal bir polyester tüketir. Sentetik polyester PET ise bu doğal unsura benzeri bir kimyasal yapıya sahip.
Çalışma, bu enzimlerin yaygın olarak kullanılan üç tip polyesteri (polietilen tereftalat/PET, polibütilen adipat tereftalat/PBAT ve polietilen furanoatı/PEF) parçalayabildiğini gösterdi.
Enzimleri, bir ineğin midesi üzere eşleşmesi için yaklaşık 40°C’lik bir sıcaklıkta tuttular. kararında 1 ila 3 gün ortasında bu hususları parçaladı. Gubitz, “İneklerin diyetinin polyesterlere benzeri bir kabuğu olan yiyecekler içerdiğini bulduk. Bu, işkembedeki bakterilerin niye sentetik polyesterlerle bile başa çıkabilen enzimler ürettiğini açıklıyor.” dedi.
Guebitz, gelecekte bu enzimlerin polyesterleri daha büyük, ticari bir ölçekte parçalamak için kullanılabileceğini söylemiş oldu. Ayrıyeten en azından potansiyel olarak şu anda plastikleri işlemek için kullanılan teknolojilerden daha ucuz olabileceğini ekledi. Lakin öteki araştırmacılar bu hususta temkinli.
Michigan Eyalet Üniversitesinden Ramani Narayan, “Enzimatik aktivitenin bugün ticari olarak uygulananla birebir yahut daha uygun olduğunun kanıtlanması gerekiyor. Bir mühendislik sürecini süratli bir biçimde takip edeceklerse, mevcut enzim teknolojisiyle karşılaştırmak için eserin randımanı nedir, üretkenlik nedir?” dedi.