STRIF
Member
Sabunların ve çeşitli deterjanların kullanım alanı farklı olsa da hepsi antivirüs özelliği yardımıyla bizi ziyanlı mikroplardan arındırır. Şu anda dünyamız bir pandemi ile baş etmeye çalışırken hijyenin ehemmiyeti de bir sefer daha anlaşıldı. Dünyanın dört bir yanında sıhhat yetkilileri ve hükümetler vatandaşlarına “paklık” ve “el yıkama” teklifinde bulunuyor. Pekala, hücrelerimizde virüsleri öldüren bir özellik olsa? Bilim insanları insan hücrelerinde sıradışı bir özellik keşfetti.
Hücreler antivirüs sabun gibisi unsur üretiyor
Yale Üniversitesi Howard Hughes Tıp Enstitüsü araştırmacıları Science mecmuasında yeni bir çalışma yayımladı. Çalışmaya göre, bakteri istilacılarıyla karşılaştıklarında birtakım insan hücreleri şaşırtan bir unsur yayıyor; sabun. Bu şaşırtan hücresel savunma stratejisi, yeni antibiyotiklere ilham verebilir.
Yale Üniversitesi Howard Hughes Tıp Enstitüsü araştırmacısı immünolog John MacMicking çalışma hakkında konuştu. Araştırmacı, “Antikorlar yahut beyaz kan hücreleri üzere bağışıklık sisteminin ‘profesyonel’ oyuncuları fazlaca dikkat çeker. Lakin tüm hücrelerin enfeksiyonla gayret etme yeteneği var.” dedi.
MacMicking’in de deklare ettiğı üzere bu antivirüs hücreler bağışıklık sisteminin bir kesimi değil. Hücreler, bakterilerin iç zarlarının modüllerini çözen deterjan gibisi bir protein salgılayarak infiltratörleri öldürüyor. MacMicking, “ilkel bir savunma sisteminin” kesimi olmalarına karşın bu hücresel savunmaların göz arkası edildiğini söylemiş oldu.
Çoklukla, non-immün (bağışıklık sisteminde yer almayan) hücreler, enfeksiyonlarla savaşmak için ‘profesyonel meslektaşları’ndan gelen ihtarlara güvenir. Yabancıları tespit ettikten daha sonra, özel bağışıklık hücreleri interferon gama isimli bir sinyal yayar. Bu sinyal, boğazı ve bağırsakları kaplayan ve çoklukla patojenler tarafınca hedeflenen epitel hücreleri de dahil olmak üzere öteki hücreleri harekete geçirir.
MacMicking ve takımı, insan epitel hücrelerinin laboratuvar versiyonlarını bu bilgiye dayanarak test etti. Hücrelerin besin açısından güçlü iç kısımlarını kullanabilen Salmonella bakterileriyle enfekte ederek bu hareketin moleküler temelini aradılar. Akabinde grup, enfeksiyona karşı bir ölçü muhafaza sağlayan hücreleri aramak için 19 binden çok insan genini taradı.
APOL3 ve GBP1 proteinleri
APOL3 isimli bir proteine sahip bir gen göze çarpıyordu. Bu gen devre dışı bırakıldığında epitel hücreleri, interferon gamanın ikazına karşın Salmonella enfeksiyonuna yenik düştü. Araştırmacılar yüksek kuvvetli mikroskopi ile konakçı hücrelerin ortasında hareket halindeki APOL3 moleküllerini yakınlaştırdı. Bu antivirüs proteinin istilacı bakterileri topladığını ve bir biçimde onları öldürdüğünü buldular.
Bir içi ve bir dış zar tarafınca korunan Salmonella, güçlü mikroplardır. Bu çift katman bakterinin öldürülmesini zorlaştırır. Lakin yeni çalışmalar, APOL3 ve bir öteki molekül GBP1‘in nasıl bir arada çalıştığını ortaya çıkardı. GBP1 bir biçimde bakterinin dış zarını gevşetiyor. Akabinde APOL3 çözünerek iç lipid zarını yeniyor.
MacMicking, bu biçimde bir molekülün konakçı zarları da çözebileceği göz önüne alındığında, “İnsan hücrelerinin ortasında deterjan gibisi aktivite bulmak bizi biraz şaşırttı.” dedi. Lakin araştırmacılar APOL3’ün bakterilerde bulunan lipidleri bilhassa hedeflediğini buldu. Ayrıyeten aktivitesinin, göğüslü hücre zarlarının ortak bileşeni kolesterol tarafınca bloke edildiğini ve insan dokularını etkilenmediğini keşfettiler.
Hücreler antivirüs sabun gibisi unsur üretiyor
Yale Üniversitesi Howard Hughes Tıp Enstitüsü araştırmacıları Science mecmuasında yeni bir çalışma yayımladı. Çalışmaya göre, bakteri istilacılarıyla karşılaştıklarında birtakım insan hücreleri şaşırtan bir unsur yayıyor; sabun. Bu şaşırtan hücresel savunma stratejisi, yeni antibiyotiklere ilham verebilir.
Yale Üniversitesi Howard Hughes Tıp Enstitüsü araştırmacısı immünolog John MacMicking çalışma hakkında konuştu. Araştırmacı, “Antikorlar yahut beyaz kan hücreleri üzere bağışıklık sisteminin ‘profesyonel’ oyuncuları fazlaca dikkat çeker. Lakin tüm hücrelerin enfeksiyonla gayret etme yeteneği var.” dedi.
MacMicking’in de deklare ettiğı üzere bu antivirüs hücreler bağışıklık sisteminin bir kesimi değil. Hücreler, bakterilerin iç zarlarının modüllerini çözen deterjan gibisi bir protein salgılayarak infiltratörleri öldürüyor. MacMicking, “ilkel bir savunma sisteminin” kesimi olmalarına karşın bu hücresel savunmaların göz arkası edildiğini söylemiş oldu.
Çoklukla, non-immün (bağışıklık sisteminde yer almayan) hücreler, enfeksiyonlarla savaşmak için ‘profesyonel meslektaşları’ndan gelen ihtarlara güvenir. Yabancıları tespit ettikten daha sonra, özel bağışıklık hücreleri interferon gama isimli bir sinyal yayar. Bu sinyal, boğazı ve bağırsakları kaplayan ve çoklukla patojenler tarafınca hedeflenen epitel hücreleri de dahil olmak üzere öteki hücreleri harekete geçirir.
MacMicking ve takımı, insan epitel hücrelerinin laboratuvar versiyonlarını bu bilgiye dayanarak test etti. Hücrelerin besin açısından güçlü iç kısımlarını kullanabilen Salmonella bakterileriyle enfekte ederek bu hareketin moleküler temelini aradılar. Akabinde grup, enfeksiyona karşı bir ölçü muhafaza sağlayan hücreleri aramak için 19 binden çok insan genini taradı.
APOL3 ve GBP1 proteinleri
APOL3 isimli bir proteine sahip bir gen göze çarpıyordu. Bu gen devre dışı bırakıldığında epitel hücreleri, interferon gamanın ikazına karşın Salmonella enfeksiyonuna yenik düştü. Araştırmacılar yüksek kuvvetli mikroskopi ile konakçı hücrelerin ortasında hareket halindeki APOL3 moleküllerini yakınlaştırdı. Bu antivirüs proteinin istilacı bakterileri topladığını ve bir biçimde onları öldürdüğünü buldular.
Bir içi ve bir dış zar tarafınca korunan Salmonella, güçlü mikroplardır. Bu çift katman bakterinin öldürülmesini zorlaştırır. Lakin yeni çalışmalar, APOL3 ve bir öteki molekül GBP1‘in nasıl bir arada çalıştığını ortaya çıkardı. GBP1 bir biçimde bakterinin dış zarını gevşetiyor. Akabinde APOL3 çözünerek iç lipid zarını yeniyor.
MacMicking, bu biçimde bir molekülün konakçı zarları da çözebileceği göz önüne alındığında, “İnsan hücrelerinin ortasında deterjan gibisi aktivite bulmak bizi biraz şaşırttı.” dedi. Lakin araştırmacılar APOL3’ün bakterilerde bulunan lipidleri bilhassa hedeflediğini buldu. Ayrıyeten aktivitesinin, göğüslü hücre zarlarının ortak bileşeni kolesterol tarafınca bloke edildiğini ve insan dokularını etkilenmediğini keşfettiler.