Japonya’da QR kodlu ve otomatlı çağdaş mezarlıklar devri Yüzölçümü olarak fazla büyük olmayan ülkede klasik mezarlık yerleri artık astronomik ölçüde değerli ve yerleşim yerlerine uzakta. Bu niçinle bir epeyce kişi kaybettikleri yakınları için ‘modern mezarlık’ konseptini kullanmaya başladı.
60 yaşındaki Masayo Isurugi de onlardan biri. Tokyo kentinde şık bir binasının altıncı katında yer alan bir kabinine kimlik kartıyla giriş yapıyor ve burada ölen kocasının küllerinin ortasında yer aldığı ‘Zuşi’ ismi verilen kutuyu bakılırsabiliyor.
Bu kutuyu onun önüne tıpkı meşrubat otomatlarında olduğu üzere robotik kollu bir sistem getiriyor. Eşinin zushi kutusunun merkezde yer aldığı parlak, koyu taştan bir sunak beliriyor ve bir monitörde de eşinin fotoğrafı çıkıyor.
AFP‘ye hislerini aktaran Isurugi, “Başlangıçta, bu tesislerin soğuk hissedebileceğini ve toprak üzerinde klasik bir mezarı tercih edebileceğimi düşündüm. Artık ise farklı düşünüyorum. Artık, nadiren ziyaret edebileceğim pratik olmayan ve bakım gerektiren bir aile mezarına sahip olmaktansa, istediğim vakit ziyaret edebileceğim ve dua edebileceğim bu stil bir yerin olmasının daha güzel olduğunu hissediyorum.”
Kuramae-ryoen isimli bu tesis, Isurugi’nin konutundan yalnızca kısa bir otobüs seyahati uzaklığında ve o da bu sayede iş çıkışlarında gelip ziyaret edebiliyor.
Klasik olarak Japonya’da ölenler jenerasyonlar uzunluğu kullanılan ve ailenin en büyük oğulları tarafınca bakılan aile mezarlarına yerleştiriliyor.
Fakat Japonya’nın orantısız bir biçimde yaşlanan nüfusu, bakıma gereksinim duyan yeni mezarların sayısının artması ile bunu yapmaya istekli ve yetenekli genç beşerler içinde bir dengesizlik yarattı.
Aileler giderek cet mezarlıklarından uzaktaki kentsel alanlara taşınınca da biroldukca yaşlının klâsik sorumluluğu üstlenebilecek çocukları kalmadı.
YENİ BİR STİL
Kuramae-ryoen tesisini denetleyen keşiş Tomohiro Hirose, yaklaşık 300 mezarlı klâsik bir mezarlıktan sorumlu. Hirose AFP’ye verdiği demeçte, “geleneksel mezarların yaklaşık yarısı için artık ailede onlara bakacak kimse yok” diyor.
İşte bu sorunu çözmek için, ölmüş olanların kalıntılarını otuz yıla kadar saklamayı teklif eden çağdaş, kapalı mezarlık tesisleri ortaya çıktı.
30 yıl daha sonra küller sonunda toplu anıtlara aktarılacak ve yalnızca kimi şahsileştirmeler sağlamak için plaklara ferdi isimler yahut QR kodları kazınacak. Keşişler ölenlerin ruhları için dua etmeye devam edeceklerine kelam veriyorlar.
Japon başşehrinde ağır bir bulvara bakan Kuramae-ryoen, her biri sekiz kişinin küllerini alabilen 7 bin zuşi kutusu depolayabiliyor. Endüstriyel istifleme raflarına sahip olan tesisin istek görmesi halinde benzerleri bir fazlaca yerde daha açılabilir.
Hirose, “Bu yeni bir stil sunuyor. Biroldukça aile mezarlarını ziyaret etmeyi daha kolay buluyor ve bu türlü eski sevdiklerine daha hayli dua edebiliyorlar” diyor.
Çağdaş mezarlık alanları ekseriyetle daha ucuz. Bu tesislerde ortalama fiyat yaklaşık 7 bin 100 dolar civarında. Bu da klasik bir mezarlığın maliyetinin yarısı manasına geliyor.
60 yaşındaki Masayo Isurugi de onlardan biri. Tokyo kentinde şık bir binasının altıncı katında yer alan bir kabinine kimlik kartıyla giriş yapıyor ve burada ölen kocasının küllerinin ortasında yer aldığı ‘Zuşi’ ismi verilen kutuyu bakılırsabiliyor.
Bu kutuyu onun önüne tıpkı meşrubat otomatlarında olduğu üzere robotik kollu bir sistem getiriyor. Eşinin zushi kutusunun merkezde yer aldığı parlak, koyu taştan bir sunak beliriyor ve bir monitörde de eşinin fotoğrafı çıkıyor.
AFP‘ye hislerini aktaran Isurugi, “Başlangıçta, bu tesislerin soğuk hissedebileceğini ve toprak üzerinde klasik bir mezarı tercih edebileceğimi düşündüm. Artık ise farklı düşünüyorum. Artık, nadiren ziyaret edebileceğim pratik olmayan ve bakım gerektiren bir aile mezarına sahip olmaktansa, istediğim vakit ziyaret edebileceğim ve dua edebileceğim bu stil bir yerin olmasının daha güzel olduğunu hissediyorum.”
Kuramae-ryoen isimli bu tesis, Isurugi’nin konutundan yalnızca kısa bir otobüs seyahati uzaklığında ve o da bu sayede iş çıkışlarında gelip ziyaret edebiliyor.
Klasik olarak Japonya’da ölenler jenerasyonlar uzunluğu kullanılan ve ailenin en büyük oğulları tarafınca bakılan aile mezarlarına yerleştiriliyor.
Fakat Japonya’nın orantısız bir biçimde yaşlanan nüfusu, bakıma gereksinim duyan yeni mezarların sayısının artması ile bunu yapmaya istekli ve yetenekli genç beşerler içinde bir dengesizlik yarattı.
Aileler giderek cet mezarlıklarından uzaktaki kentsel alanlara taşınınca da biroldukca yaşlının klâsik sorumluluğu üstlenebilecek çocukları kalmadı.
YENİ BİR STİL
Kuramae-ryoen tesisini denetleyen keşiş Tomohiro Hirose, yaklaşık 300 mezarlı klâsik bir mezarlıktan sorumlu. Hirose AFP’ye verdiği demeçte, “geleneksel mezarların yaklaşık yarısı için artık ailede onlara bakacak kimse yok” diyor.
İşte bu sorunu çözmek için, ölmüş olanların kalıntılarını otuz yıla kadar saklamayı teklif eden çağdaş, kapalı mezarlık tesisleri ortaya çıktı.
30 yıl daha sonra küller sonunda toplu anıtlara aktarılacak ve yalnızca kimi şahsileştirmeler sağlamak için plaklara ferdi isimler yahut QR kodları kazınacak. Keşişler ölenlerin ruhları için dua etmeye devam edeceklerine kelam veriyorlar.
Japon başşehrinde ağır bir bulvara bakan Kuramae-ryoen, her biri sekiz kişinin küllerini alabilen 7 bin zuşi kutusu depolayabiliyor. Endüstriyel istifleme raflarına sahip olan tesisin istek görmesi halinde benzerleri bir fazlaca yerde daha açılabilir.
Hirose, “Bu yeni bir stil sunuyor. Biroldukça aile mezarlarını ziyaret etmeyi daha kolay buluyor ve bu türlü eski sevdiklerine daha hayli dua edebiliyorlar” diyor.
Çağdaş mezarlık alanları ekseriyetle daha ucuz. Bu tesislerde ortalama fiyat yaklaşık 7 bin 100 dolar civarında. Bu da klasik bir mezarlığın maliyetinin yarısı manasına geliyor.