STRIF
Member
Hatırlarsanız bir küme bilim insanı geçtiğimiz yıl Mars göllerini keşfettiğini ileri sürmüştü. 2018 yılında yapılan bu çalışma büyük heyecana niye oldu. Çalışmaya bakılırsa, göller Mars’ın güney kutbundaki yeraltında bulunuyordu. Bu, çok kıymetli bir keşifti. Zira suyun olduğu yerde hayat da vardır. Yani en azından gezegenimizde durum bu biçimde. Bu yüzden soğuk, kuru Mars’ta bilim insanları su bulgularına rastlayınca çok heyecanlandı. Lakin artık üç yeni çalışma evvelki araştırmayı reddediyor.
Mars gölleri değil aslında kil!
2018’deki çalışma ESA Mars Express Orbiter‘ın topladığı radar datalarına dayanıyor. Çalışmayı, İtalya’daki Ulusal Astrofizik Enstitüsünden Roberto Orosei liderliğindeki takım yürütmüştü. Radar sinyalleri, mesela, taşa ve buza nüfuz eder ve gerece bağlı olarak sinyalleri farklı biçimde yansıtır. Güney kutbunda, ışınlar fazlaca parlak bir biçimde yansıdı. Bu da sıvı suyu gösteriyordu. Mikroplar için muhtemel yaşanabilir ortam heyecan vericiydi.
tıpkı vakitte, geçtiğimiz ay üç yeni çalışma yayımlandı. Mars’ın güney kutbunun altındaki yeraltı gölleri hakkında kuşku uyandırdı. Kızıl Gezegen, sıvı su aramak için pek güç bir yer. Su buzu bol olsa da, yüzeyde sıvı olacak kadar sıcak olan rastgele bir su, Mars’ın ince atmosferinde buhara dönüşmedilk evvel yalnızca birkaç dakika dayanır.
Yeni çalışmanın baş muharriri York Üniversitesinden Isaac Smith çalışma hakkında konuştu. Smith’e nazaran, Kızıl Gezegen hakkında şu anda bilinenler göz önüne alındığında, Mars’taki bu noktada sıvı su oluşumu için ısı ve tuz gerekli. Grup, Mars’ın güney kutup bölgesinde var olduğu bilinen kil minerallerinin bu radar yansımalarının sebebi olduğunu belirtti.
Bilim insanları, kimyasal bileşimi öteki kil tiplerine göre volkanik kayaya daha yakın kil tipi smektit minerallere (montmorillonit) odaklandı. Montmorillonitler, aşınmış volkanik kayaçlar suyla etkileşime girdikten daha sonra yavaşça kimyasal değişikliklere uğradığında oluşuyor. Bu killer büyük ölçüde su tutuyor. Smektitler Mars’ta son derece bol bol bulunur ve sıklıkla güneyde ağırlaşır.
Araştırmacılar smektitleri laboratuvarda eksi 43 santigrat derecede soğuttu. Mars’ta gibisi soğukluklar var. Su yüklü smektitler, öbür materyallerle karıştığında bile MARSIS‘in tespit ettiği cinsten parlak radar yansımaları üretti. Smith ve meslektaşları, Mars’ın güney kutbundan toplanan evvelki kızılötesi bilgileri tahlil etti. Orada da smektit izleri buldular.
Takım, Mars’ın güney kutbunda, bölgenin suyla kaplı olduğu sıcak periyotlarda smektitlerin oluştuğunu öne sürüyor. Bu su yüklü killer sonrasındasında su buzu altına gömüldü. Yani datalara daha yakından bakan bilim insanları artık sinyalleri suyun değil kilin oluşturduğunu düşünüyor. bu biçimdece, göl hipotezini çürütmüş oldular.
Mars gölleri değil aslında kil!
2018’deki çalışma ESA Mars Express Orbiter‘ın topladığı radar datalarına dayanıyor. Çalışmayı, İtalya’daki Ulusal Astrofizik Enstitüsünden Roberto Orosei liderliğindeki takım yürütmüştü. Radar sinyalleri, mesela, taşa ve buza nüfuz eder ve gerece bağlı olarak sinyalleri farklı biçimde yansıtır. Güney kutbunda, ışınlar fazlaca parlak bir biçimde yansıdı. Bu da sıvı suyu gösteriyordu. Mikroplar için muhtemel yaşanabilir ortam heyecan vericiydi.
tıpkı vakitte, geçtiğimiz ay üç yeni çalışma yayımlandı. Mars’ın güney kutbunun altındaki yeraltı gölleri hakkında kuşku uyandırdı. Kızıl Gezegen, sıvı su aramak için pek güç bir yer. Su buzu bol olsa da, yüzeyde sıvı olacak kadar sıcak olan rastgele bir su, Mars’ın ince atmosferinde buhara dönüşmedilk evvel yalnızca birkaç dakika dayanır.
Yeni çalışmanın baş muharriri York Üniversitesinden Isaac Smith çalışma hakkında konuştu. Smith’e nazaran, Kızıl Gezegen hakkında şu anda bilinenler göz önüne alındığında, Mars’taki bu noktada sıvı su oluşumu için ısı ve tuz gerekli. Grup, Mars’ın güney kutup bölgesinde var olduğu bilinen kil minerallerinin bu radar yansımalarının sebebi olduğunu belirtti.
Bilim insanları, kimyasal bileşimi öteki kil tiplerine göre volkanik kayaya daha yakın kil tipi smektit minerallere (montmorillonit) odaklandı. Montmorillonitler, aşınmış volkanik kayaçlar suyla etkileşime girdikten daha sonra yavaşça kimyasal değişikliklere uğradığında oluşuyor. Bu killer büyük ölçüde su tutuyor. Smektitler Mars’ta son derece bol bol bulunur ve sıklıkla güneyde ağırlaşır.
Araştırmacılar smektitleri laboratuvarda eksi 43 santigrat derecede soğuttu. Mars’ta gibisi soğukluklar var. Su yüklü smektitler, öbür materyallerle karıştığında bile MARSIS‘in tespit ettiği cinsten parlak radar yansımaları üretti. Smith ve meslektaşları, Mars’ın güney kutbundan toplanan evvelki kızılötesi bilgileri tahlil etti. Orada da smektit izleri buldular.
Takım, Mars’ın güney kutbunda, bölgenin suyla kaplı olduğu sıcak periyotlarda smektitlerin oluştuğunu öne sürüyor. Bu su yüklü killer sonrasındasında su buzu altına gömüldü. Yani datalara daha yakından bakan bilim insanları artık sinyalleri suyun değil kilin oluşturduğunu düşünüyor. bu biçimdece, göl hipotezini çürütmüş oldular.