Çene eklemi problemi (TMD), kulak çınlaması (tinnitus) yapar mı?
Temporo-Mandibular Eklem (Tme) yani çene eklemimiz çiğneme sırasında hem yana hem öne hareketine izin veren eklem yapısıdır.
Çeneyi hareket ettiren kaslar vücuttaki en kuvvetli kas grubunda yer alırlar. Bu, gayet büyük kuvvetlerin TME yoluyla hareket etmesi gerektiği anlamına gelir. Sonuç olarak, eklem vücuttaki diğer herhangi bir ağırlık taşıyan eklem kadar risk altındadır. TME problemleri, bu bölge kaslarının bozuklukları, çene eklem aşınmaları travmalar ve iltihapları (artirit) ile karakterizedir.
TME hastalıkları Amerikan Orofasiyal Ağrı Akademisi’ne bakılırsa, çiğneme kasları, temporomandibular eklem ve ilişkili yapıları içeren bir grup rahatsızlık olarak tanımlanmaktadır. Bulguları çene hareketleri sırasında çene ve çevre dokularında ağrı, çene hareketlerinde kısıtlılık ve klik, krepitasyon şeklinde sesler ile karakterizedir.
Anatomik pozisyon olarak orta kulak onun etrafında ki bazı kas gruplarına özellikle boyunla beraber de hareket biyomekaniği olduğunu düşündüğümüzde boyunla bağlantılı kas gruplarına c0 c1 c2 omurgalarıyla ve sinirleriyle bağlantılıdır. Bu sebeplerden ötürü tme problemlerine bağlı olarak tinnitusla bağlantısı olabileceği düşünülmektedir.
Almanya Regensburg Üniversitesi Tıp Merkezi Protez Diş Hekimliği Bölümünde ardışık 951 hastayla yapılan çalışmalarda. TMD ve eşzamanlı kulak çınlaması olan 25 hasta çalışmaya dahil edildi. Başlangıç muayenesi detaylı bir fonksiyonel analiz, temporomandibular eklem ve çiğneme kası bozukluğu teşhisi ve bir kulak çınlaması anketinden oluşuyordu. Tedavi prosedürleri bittikten daha sonra hastalar 3 ila 5 ay daha sonra incelendi. Kulak çınlaması prevalansı, TMD’si olan katılımcılarda (82’den 30’u [%36.6]), TMD’si olmayan katılımcılara (869’dan 38’i [%4.4]) gore 8 kat daha yüksek bulundu. Tek taraflı TMD ve tek taraflı kulak çınlaması olan tüm katılımcılar bu durumları aynı tarafta gösterdi. Tedavi daha sonrası 25 katılımcının 11’inde (%44) tinnitus semptomlarını iyileştirdi.
Bir başka çalışmada bir daha kulak çınlaması ile temporomandibular eklem disfonksiyonu içindeki ilişkiyi doğrulamak için yapılmıştır. 18 ila 60 yaşları içinde, işitme bozukluğu olmaksızın subjektif tinnitustan etkilenen 55 hasta alınmıştır. Tüm hastalara temporo-mandibular eklem muayenesi yapılmıştır. Tüm kişilere aynı splint tedavisi uygulanmıştır. Tedavi öncesi ve daha sonrası aşama puanları içindeki karşılaştırma, TMD’ye yatkınlığı olan ve TMD’si olan hastalarda istatistiksel olarak anlamlı bir düşüş göstermiştir. Tinnitusun özellikleri ve tedaviye yanıtın derecesi tinnitus ve TMD içindeki ilişkiyi doğrulamıştır.
Bu bilgiler ışığında kulak çınlamasının otolojik bozukluklar ve nörolojik hastalıklar gibi en yaygın niçinleri dışlandığında, kulak çınlaması iyileşmesi ve hatta çözülmesi için temporo-mandibular eklemin işlevselliğini değerlendirmenin ve nihayetinde patolojisini tedavi etmenin doğru olduğuna inanılmaktadır.
Tedavi seçenekleri nelerdir?
-Hasta eğitimi ve koruyucu tedavi
-Splint tedavisi
-Egzersizler
-Fizik tedavi
-Kayropraktik
-Psikolojik destek
-Beslenmenin düzenlenmesi
-İleri derece disfonksiyonlarda cerrahi yöntemler
Temporo-Mandibular Eklem (Tme) yani çene eklemimiz çiğneme sırasında hem yana hem öne hareketine izin veren eklem yapısıdır.
Çeneyi hareket ettiren kaslar vücuttaki en kuvvetli kas grubunda yer alırlar. Bu, gayet büyük kuvvetlerin TME yoluyla hareket etmesi gerektiği anlamına gelir. Sonuç olarak, eklem vücuttaki diğer herhangi bir ağırlık taşıyan eklem kadar risk altındadır. TME problemleri, bu bölge kaslarının bozuklukları, çene eklem aşınmaları travmalar ve iltihapları (artirit) ile karakterizedir.
TME hastalıkları Amerikan Orofasiyal Ağrı Akademisi’ne bakılırsa, çiğneme kasları, temporomandibular eklem ve ilişkili yapıları içeren bir grup rahatsızlık olarak tanımlanmaktadır. Bulguları çene hareketleri sırasında çene ve çevre dokularında ağrı, çene hareketlerinde kısıtlılık ve klik, krepitasyon şeklinde sesler ile karakterizedir.
Anatomik pozisyon olarak orta kulak onun etrafında ki bazı kas gruplarına özellikle boyunla beraber de hareket biyomekaniği olduğunu düşündüğümüzde boyunla bağlantılı kas gruplarına c0 c1 c2 omurgalarıyla ve sinirleriyle bağlantılıdır. Bu sebeplerden ötürü tme problemlerine bağlı olarak tinnitusla bağlantısı olabileceği düşünülmektedir.
Almanya Regensburg Üniversitesi Tıp Merkezi Protez Diş Hekimliği Bölümünde ardışık 951 hastayla yapılan çalışmalarda. TMD ve eşzamanlı kulak çınlaması olan 25 hasta çalışmaya dahil edildi. Başlangıç muayenesi detaylı bir fonksiyonel analiz, temporomandibular eklem ve çiğneme kası bozukluğu teşhisi ve bir kulak çınlaması anketinden oluşuyordu. Tedavi prosedürleri bittikten daha sonra hastalar 3 ila 5 ay daha sonra incelendi. Kulak çınlaması prevalansı, TMD’si olan katılımcılarda (82’den 30’u [%36.6]), TMD’si olmayan katılımcılara (869’dan 38’i [%4.4]) gore 8 kat daha yüksek bulundu. Tek taraflı TMD ve tek taraflı kulak çınlaması olan tüm katılımcılar bu durumları aynı tarafta gösterdi. Tedavi daha sonrası 25 katılımcının 11’inde (%44) tinnitus semptomlarını iyileştirdi.
Bir başka çalışmada bir daha kulak çınlaması ile temporomandibular eklem disfonksiyonu içindeki ilişkiyi doğrulamak için yapılmıştır. 18 ila 60 yaşları içinde, işitme bozukluğu olmaksızın subjektif tinnitustan etkilenen 55 hasta alınmıştır. Tüm hastalara temporo-mandibular eklem muayenesi yapılmıştır. Tüm kişilere aynı splint tedavisi uygulanmıştır. Tedavi öncesi ve daha sonrası aşama puanları içindeki karşılaştırma, TMD’ye yatkınlığı olan ve TMD’si olan hastalarda istatistiksel olarak anlamlı bir düşüş göstermiştir. Tinnitusun özellikleri ve tedaviye yanıtın derecesi tinnitus ve TMD içindeki ilişkiyi doğrulamıştır.
Bu bilgiler ışığında kulak çınlamasının otolojik bozukluklar ve nörolojik hastalıklar gibi en yaygın niçinleri dışlandığında, kulak çınlaması iyileşmesi ve hatta çözülmesi için temporo-mandibular eklemin işlevselliğini değerlendirmenin ve nihayetinde patolojisini tedavi etmenin doğru olduğuna inanılmaktadır.
Tedavi seçenekleri nelerdir?
-Hasta eğitimi ve koruyucu tedavi
-Splint tedavisi
-Egzersizler
-Fizik tedavi
-Kayropraktik
-Psikolojik destek
-Beslenmenin düzenlenmesi
-İleri derece disfonksiyonlarda cerrahi yöntemler