Yenilmez
Active member
Maddi durumu yeterli olan baba, kanser olunca kendisine yardımcı olması için öz kızıyla ‘ölünceye kadar bakım sözleşmesi’ imzaladı. Öbür bir kentte ikamet eden kız evlat, kanser hastası babası ile kalp hastası annesiyle senelerca yakından ilgilendi. Yaşlı adam da kontrat gereği kızına bir daire verdi. Yaşlı adam ölünce olanlar oldu.
ÖBÜR MİRASÇILAR DAVA AÇTI
Başka mirasçılar Asliye Hukuk Mahkemesi’nin yolunu tuttu. Yaşlı adamın 14.06.2011 tarihinde vefat ettiğini, geriye mirasçı olarak tarafların kaldığını, murisin mirasçılarından mal kaçırmak hedefiyle bir daireyi davalı kızına ölünceye kadar bakma kontratı ile devrettiğini öne sürdüler. Evli ve çocuklu olan davalının öteki kentte oturan babasına bakmasının mümkün olmadığını, ayrıyeten murisin eşinin hayatta ve sağlıklı olması niçiniyle ona bakabilecek güçte olduğunu, gerçek gayenin bakım sağlamak değil bağış olduğunu ileri sürerek, müvekkilinin miras hissesi oranında tapu iptali ve tescil isteğinde bulundu.
Davalı kız evlat ise babasının kanser hastalığı niçiniyle vefat ettiğini, annesinin de kalp hastası olduğunu ve her ikisine bir arada baktığını, şahsen konutlarına giderek bu türlü iki yıl baktığını, kimi vakit de kendi meskenlerinde baktığını, bu biçimdece murise yedi yıl boyunca bakıp ilgilendiğini, bunun üzerine babasının da resen taşınmazı ismine tescil ettirdiğini beyan ederek, davanın reddini savundu.
MAHKEMENİN KARARINI YARGITAY BOZDU
Mahkeme, kız evladın hasta babasına bakmasını Türk örf ve adetlerine bağlayarak davanın kabulüne hükmetti. Mahkemenin, mal kaçırılma sonucu Yargıtay 1. Hukuk Dairesi tarafınca, “Murisle (miras bırakanla) davalı tarafın ilgilendiği, ölünceye kadar bakma akitlerinin ivazlı akitlerden olup davalının bakım borcunu yerine getirdiği, miras bırakanın mal kaçırma emeli olsa idi tüm malvarlığını devredebilecekken bunu yapmadığı ötürüsıyla temlikin gerçek bakım karşılığı olduğu mal kaçırmanın amaçlanmadığı anlaşılmaktadır” sebebi öne sürülerek bozuldu. bir daha görülen davada Mahkeme, birinci sonucunda direnince devreye bu kere Yargıtay Hukuk Genel Heyeti girdi.
MAL KAÇIRILSAYDI BİR DAİRE İLE HUDUTLU KALMAZDI
Güzel ve vefalı evlada verilen bir dairenin miras kaçırmak olmadığına hükmeden Yargıtay Hukuk Genel Heyeti emsal bir karara imza attı. Kararda şu biçimde denildi:
“Miras bırakan 1938 doğumlu olup, 14.06.2011 tarihinde vefat etmiştir. Geride sağ eşi ile kendisindilk evvel vefat eden oğlunun çocukları ve davacı oğlu ile davalı kızı mirasçı olarak kalmıştır. Miras bırakan mesken niteliğindeki dava konusu taşınmazını 12.05.2010 tarihinde ölünceye kadar bakma kontratıyla davalı kızına devretmiş, davacı oğlu tarafınca gerçek maksadın bağış olduğu, mirastan mal kaçırma hedefiyle, muvazaalı olarak temlikin yapıldığı ileri sürülerek eldeki dava açılmıştır. Lakin evraktaki kanıtlar incelendiğinde, miras bırakanın ölmedilk evvelki son yedi yılını kanser hastası olarak geçirdiği, davalı kızının kendisi ile ilgilendiği, hem hastanede tıpkı vakitte konutta kalarak babasına baktığı, bu sırada kalp ameliyatı olan annesine de bakıp ilgilendiği anlaşılmakta olup, miras bırakan tarafınca kızının sağladığı bu bakım ve ileride de kendisine bakıp gözetmesi hedefiyle dava konusu taşınmazın devredildiği açıktır. Hakikaten ölünceye kadar bakma mukavelesi yapıldıktan daha sonra davalı babasının yanına taşınmış, yaşlı ve hasta olan murise vefatına kadar bakarak kontratla üstlendiği edimini ifa etmiştir.
Maddi durumu yeterli olan murisin dava konusu taşınmaz haricinde iki farklı kentte konut niteliğinde dört farklı bağımsız kısım ile 300 dönüm kadar arazi sahibi olduğu evrak kapsamından anlaşılmakta olup, mal kaçırma emeli taşıması halinde murisin öbür taşınmazlarını da devredebilecekken bunu yapmadığı da açıktır. Ayrıyeten belirtmek gerekir ki, ölünceye kadar bakıp gözetme şartı ile yapılan temliki sürecin geçerliliği için mukavelenin düzenlendiği tarihte bakım alacaklısının özel bir bakım ihtiyacı içerisinde bulunması zarurî değildir. Bu gereksinmenin mukaveleden daha sonra doğması ya da bu kontratta tarafların hak ve borçları bakım alacaklısının ömrüyle hudutlu olduğundan bakım alacaklısının vefatına kadar fazlaca kısa bir süre sürmüş olması da mukavelenin geçerliliğine tesirli değildir.
Tüm bu olgular karşısında, murisin taşınmazını yalnızca bir görünüş meydana getirmek için değil de samimi olarak bakım temini için ölünceye kadar bakma mukavelesiyle devrettiği, başka mirasçılarından mal kaçırma maksadını taşımadığı, bakım borçlusu olan davalının da babasına bakarak karşı edimini ifa ettiği anlaşılmakta olup, gerçek bakım karşılığı yapılan kontratın muris muvazaası niçiniyle geçersiz olduğundan kelam edilemez. bu biçimde; Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma sonucuna uyularak davanın reddine karar verilmesi gerekirken, mahkemece evvelki kararda direnilmesi yordam ve yasaya alışılmamıştır. Mahkeme sonucunın bozulmasına oy birliği ile karar verilmiştir.”
İhlas Haber Ajansı / Süleyman Aydın – Son Dakika Haberleri
ÖBÜR MİRASÇILAR DAVA AÇTI
Başka mirasçılar Asliye Hukuk Mahkemesi’nin yolunu tuttu. Yaşlı adamın 14.06.2011 tarihinde vefat ettiğini, geriye mirasçı olarak tarafların kaldığını, murisin mirasçılarından mal kaçırmak hedefiyle bir daireyi davalı kızına ölünceye kadar bakma kontratı ile devrettiğini öne sürdüler. Evli ve çocuklu olan davalının öteki kentte oturan babasına bakmasının mümkün olmadığını, ayrıyeten murisin eşinin hayatta ve sağlıklı olması niçiniyle ona bakabilecek güçte olduğunu, gerçek gayenin bakım sağlamak değil bağış olduğunu ileri sürerek, müvekkilinin miras hissesi oranında tapu iptali ve tescil isteğinde bulundu.
Davalı kız evlat ise babasının kanser hastalığı niçiniyle vefat ettiğini, annesinin de kalp hastası olduğunu ve her ikisine bir arada baktığını, şahsen konutlarına giderek bu türlü iki yıl baktığını, kimi vakit de kendi meskenlerinde baktığını, bu biçimdece murise yedi yıl boyunca bakıp ilgilendiğini, bunun üzerine babasının da resen taşınmazı ismine tescil ettirdiğini beyan ederek, davanın reddini savundu.
MAHKEMENİN KARARINI YARGITAY BOZDU
Mahkeme, kız evladın hasta babasına bakmasını Türk örf ve adetlerine bağlayarak davanın kabulüne hükmetti. Mahkemenin, mal kaçırılma sonucu Yargıtay 1. Hukuk Dairesi tarafınca, “Murisle (miras bırakanla) davalı tarafın ilgilendiği, ölünceye kadar bakma akitlerinin ivazlı akitlerden olup davalının bakım borcunu yerine getirdiği, miras bırakanın mal kaçırma emeli olsa idi tüm malvarlığını devredebilecekken bunu yapmadığı ötürüsıyla temlikin gerçek bakım karşılığı olduğu mal kaçırmanın amaçlanmadığı anlaşılmaktadır” sebebi öne sürülerek bozuldu. bir daha görülen davada Mahkeme, birinci sonucunda direnince devreye bu kere Yargıtay Hukuk Genel Heyeti girdi.
MAL KAÇIRILSAYDI BİR DAİRE İLE HUDUTLU KALMAZDI
Güzel ve vefalı evlada verilen bir dairenin miras kaçırmak olmadığına hükmeden Yargıtay Hukuk Genel Heyeti emsal bir karara imza attı. Kararda şu biçimde denildi:
“Miras bırakan 1938 doğumlu olup, 14.06.2011 tarihinde vefat etmiştir. Geride sağ eşi ile kendisindilk evvel vefat eden oğlunun çocukları ve davacı oğlu ile davalı kızı mirasçı olarak kalmıştır. Miras bırakan mesken niteliğindeki dava konusu taşınmazını 12.05.2010 tarihinde ölünceye kadar bakma kontratıyla davalı kızına devretmiş, davacı oğlu tarafınca gerçek maksadın bağış olduğu, mirastan mal kaçırma hedefiyle, muvazaalı olarak temlikin yapıldığı ileri sürülerek eldeki dava açılmıştır. Lakin evraktaki kanıtlar incelendiğinde, miras bırakanın ölmedilk evvelki son yedi yılını kanser hastası olarak geçirdiği, davalı kızının kendisi ile ilgilendiği, hem hastanede tıpkı vakitte konutta kalarak babasına baktığı, bu sırada kalp ameliyatı olan annesine de bakıp ilgilendiği anlaşılmakta olup, miras bırakan tarafınca kızının sağladığı bu bakım ve ileride de kendisine bakıp gözetmesi hedefiyle dava konusu taşınmazın devredildiği açıktır. Hakikaten ölünceye kadar bakma mukavelesi yapıldıktan daha sonra davalı babasının yanına taşınmış, yaşlı ve hasta olan murise vefatına kadar bakarak kontratla üstlendiği edimini ifa etmiştir.
Maddi durumu yeterli olan murisin dava konusu taşınmaz haricinde iki farklı kentte konut niteliğinde dört farklı bağımsız kısım ile 300 dönüm kadar arazi sahibi olduğu evrak kapsamından anlaşılmakta olup, mal kaçırma emeli taşıması halinde murisin öbür taşınmazlarını da devredebilecekken bunu yapmadığı da açıktır. Ayrıyeten belirtmek gerekir ki, ölünceye kadar bakıp gözetme şartı ile yapılan temliki sürecin geçerliliği için mukavelenin düzenlendiği tarihte bakım alacaklısının özel bir bakım ihtiyacı içerisinde bulunması zarurî değildir. Bu gereksinmenin mukaveleden daha sonra doğması ya da bu kontratta tarafların hak ve borçları bakım alacaklısının ömrüyle hudutlu olduğundan bakım alacaklısının vefatına kadar fazlaca kısa bir süre sürmüş olması da mukavelenin geçerliliğine tesirli değildir.
Tüm bu olgular karşısında, murisin taşınmazını yalnızca bir görünüş meydana getirmek için değil de samimi olarak bakım temini için ölünceye kadar bakma mukavelesiyle devrettiği, başka mirasçılarından mal kaçırma maksadını taşımadığı, bakım borçlusu olan davalının da babasına bakarak karşı edimini ifa ettiği anlaşılmakta olup, gerçek bakım karşılığı yapılan kontratın muris muvazaası niçiniyle geçersiz olduğundan kelam edilemez. bu biçimde; Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma sonucuna uyularak davanın reddine karar verilmesi gerekirken, mahkemece evvelki kararda direnilmesi yordam ve yasaya alışılmamıştır. Mahkeme sonucunın bozulmasına oy birliği ile karar verilmiştir.”
İhlas Haber Ajansı / Süleyman Aydın – Son Dakika Haberleri