AB tepesinden Merkel’e veda Almanya Başbakanı olarak iktidardaki 16 yılında 106 Avrupa Birliği (AB) başkanlar tepesine katılan Angela Merkel, son tepesinden sıcak iletilerle uğurlandı.
Tepe sonundaki 20 dakikalık basın toplantısı daha sonrasında sözcüsü Steffen Seibert’e bakarak, “Bitti değil mi?” diye soran ve “Evet” karşılığının akabinde bayağı bir toplantıymış üzere, “bu biçimde hepinize güzel haftasonları” diyerek salonu terk eden Merkel, kendisinden beklendiği üzere sade bir veda gerçekleştirmiş oldu.
AB’deki çalışma arkadaşları ise Merkel’e küçük bir kutlama aktifliği ve övgü dolu sözlerle veda etti. AB Kurulu Lideri Charles Michel, Merkel’in AB için ehemmiyetinin sözlere sığamayacağını söyleyerek, “Merkelsiz bir AB Kurulu Vatikansız bir Roma’ya, Eyfel Kulesiz bir Paris’e emsal. Sen bir anıtsın” dedi.
Merkel’e veda armağanı olarak, 2017 yılından beri AB önderlerinin düzenlendiği AB Kurulu binasının küçük bir heykeli verildi.
ABD’nin eski lideri Barack Obama da Merkel’i unutmadı. Merkel’e veda aktifliğine son 16 yılın en güzel Merkel manzaralarından yapılmış bir görüntü derlemesi gönderen Obama, Merkel’in “mizahını, bilgece pragmatizmini ve şaşmaz ahlaki pusulasını” övdü.
Lüksemburg Başbakanı Xavier Bettel ise Merkel’in yıllar boyunca çabucak her problemde uzlaşma için gösterdiği uğraşları özetleyerek Almanya Başbakanı’nı “uzlaşma makinesi” olarak nitelendirdi.
Merkel birinci nazaranve geldiği devirde 2005 yılında devrin Fransa Cumhurbaşkanı Jacques Chriac ve İngiltere Başbakanı Tony Blair içinde AB mali planıyla ilgili patlak veren krizde muvaffakiyetle arabuluculuk yaparak dikkatleri üzerine çekmiş, akabinde 2007’deki global mali kriz, 2010’da başlayan Euro krizi, 2015’deki sığınmacı krizi ve akabinde gelen Brexit ve korona krizlerinde de arabulucu rolü ve uzlaşmacı tavrıyla öne çıkmıştı.
Merkel’e yönelik en bariz tenkit ise gereğince vizyoner olmaması. Merkel’i eleştirenler 16 yıl boyunca Almanya’nın en büyük nüfusa ve en büyük iktisada sahip ülkesini yönetmesine karşın geleceğin Avrupası ile ilgili bir vizyon oluşturmadığına işaret ediyor. Sıkça lisana getirilen bir öteki suçlama, Merkel’in kırmızı çizgiler çekmeye yanaşmadığı için Polonya ve Macaristan üzere ülkelerde otoriter eğilimlerin gelişmesinde bir hissesi bulunduğu tarafında.
Tepe sonundaki 20 dakikalık basın toplantısı daha sonrasında sözcüsü Steffen Seibert’e bakarak, “Bitti değil mi?” diye soran ve “Evet” karşılığının akabinde bayağı bir toplantıymış üzere, “bu biçimde hepinize güzel haftasonları” diyerek salonu terk eden Merkel, kendisinden beklendiği üzere sade bir veda gerçekleştirmiş oldu.
AB’deki çalışma arkadaşları ise Merkel’e küçük bir kutlama aktifliği ve övgü dolu sözlerle veda etti. AB Kurulu Lideri Charles Michel, Merkel’in AB için ehemmiyetinin sözlere sığamayacağını söyleyerek, “Merkelsiz bir AB Kurulu Vatikansız bir Roma’ya, Eyfel Kulesiz bir Paris’e emsal. Sen bir anıtsın” dedi.
Merkel’e veda armağanı olarak, 2017 yılından beri AB önderlerinin düzenlendiği AB Kurulu binasının küçük bir heykeli verildi.
ABD’nin eski lideri Barack Obama da Merkel’i unutmadı. Merkel’e veda aktifliğine son 16 yılın en güzel Merkel manzaralarından yapılmış bir görüntü derlemesi gönderen Obama, Merkel’in “mizahını, bilgece pragmatizmini ve şaşmaz ahlaki pusulasını” övdü.
Lüksemburg Başbakanı Xavier Bettel ise Merkel’in yıllar boyunca çabucak her problemde uzlaşma için gösterdiği uğraşları özetleyerek Almanya Başbakanı’nı “uzlaşma makinesi” olarak nitelendirdi.
Merkel birinci nazaranve geldiği devirde 2005 yılında devrin Fransa Cumhurbaşkanı Jacques Chriac ve İngiltere Başbakanı Tony Blair içinde AB mali planıyla ilgili patlak veren krizde muvaffakiyetle arabuluculuk yaparak dikkatleri üzerine çekmiş, akabinde 2007’deki global mali kriz, 2010’da başlayan Euro krizi, 2015’deki sığınmacı krizi ve akabinde gelen Brexit ve korona krizlerinde de arabulucu rolü ve uzlaşmacı tavrıyla öne çıkmıştı.
Merkel’e yönelik en bariz tenkit ise gereğince vizyoner olmaması. Merkel’i eleştirenler 16 yıl boyunca Almanya’nın en büyük nüfusa ve en büyük iktisada sahip ülkesini yönetmesine karşın geleceğin Avrupası ile ilgili bir vizyon oluşturmadığına işaret ediyor. Sıkça lisana getirilen bir öteki suçlama, Merkel’in kırmızı çizgiler çekmeye yanaşmadığı için Polonya ve Macaristan üzere ülkelerde otoriter eğilimlerin gelişmesinde bir hissesi bulunduğu tarafında.