Çene eklemi sorunu (TMD), kulak çınlaması (tinnitus) yapar mı?
Temporo-Mandibular Eklem (Tme) yani çene eklemimiz çiğneme sırasında hem yana hem öne hareketine müsaade veren eklem yapısıdır.
Çeneyi hareket ettiren kaslar bedendeki en kuvvetli kas kümesinde yer alırlar. Bu, pek büyük kuvvetlerin TME yoluyla hareket etmesi gerektiği manasına gelir. Sonuç olarak, eklem bedendeki öbür rastgele bir tartı taşıyan eklem kadar risk altındadır. TME sorunları, bu bölge kaslarının bozuklukları, çene eklem aşınmaları travmalar ve iltihapları (artirit) ile karakterizedir.
TME hastalıkları Amerikan Orofasiyal Ağrı Akademisi’ne nazaran, çiğneme kasları, temporomandibular eklem ve bağlı yapıları içeren bir küme rahatsızlık olarak tanımlanmaktadır. Bulguları çene hareketleri sırasında çene ve etraf dokularında ağrı, çene hareketlerinde kısıtlılık ve klik, krepitasyon halinde sesler ile karakterizedir.
Anatomik durum olarak orta kulak onun etrafında ki kimi kas kümelerine bilhassa boyunla bir arada de hareket biyomekaniği olduğunu düşündüğümüzde boyunla irtibatlı kas kümelerine c0 c1 c2 omurgalarıyla ve hudutlarıyla temaslıdır. Bu sebeplerden dolayı tme sorunlarına bağlı olarak tinnitusla ilişkisi olabileceği düşünülmektedir.
Almanya Regensburg Üniversitesi Tıp Merkezi Protez Diş Hekimliği Kısmında ardışık 951 hastayla yapılan çalışmalarda. TMD ve eşzamanlı kulak çınlaması olan 25 hasta çalışmaya dahil edildi. Başlangıç muayenesi ayrıntılı bir işlevsel tahlil, temporomandibular eklem ve çiğneme kası bozukluğu teşhisi ve bir kulak çınlaması anketinden oluşuyordu. Tedavi prosedürleri bittikten daha sonra hastalar 3 ila 5 ay daha sonra incelendi. Kulak çınlaması prevalansı, TMD’si olan iştirakçilerde (82’den 30’u [%36.6]), TMD’si olmayan iştirakçilere (869’dan 38’i [%4.4]) bakılırsa 8 kat daha yüksek bulundu. Tek taraflı TMD ve tek taraflı kulak çınlaması olan tüm iştirakçiler bu durumları tıpkı tarafta gösterdi. Tedavi daha sonrası 25 iştirakçinin 11’inde (%44) tinnitus semptomlarını güzelleştirdi.
Bir öteki çalışmada bir daha kulak çınlaması ile temporomandibular eklem disfonksiyonu içindeki bağlantıyı doğrulamak için yapılmıştır. 18 ila 60 yaşları içinde, işitme bozukluğu olmaksızın subjektif tinnitustan etkilenen 55 hasta alınmıştır. Tüm hastalara temporo-mandibular eklem muayenesi yapılmıştır. Tüm bireylere birebir splint tedavisi uygulanmıştır. Tedavi öncesi ve daha sonrası kademe puanları içindeki karşılaştırma, TMD’ye yatkınlığı olan ve TMD’si olan hastalarda istatistiksel olarak manalı bir düşüş göstermiştir. Tinnitusun özellikleri ve tedaviye cevabın derecesi tinnitus ve TMD içindeki ilgiyi doğrulamıştır.
Bu bilgiler ışığında kulak çınlamasının otolojik bozukluklar ve nörolojik hastalıklar üzere en yaygın niçinleri dışlandığında, kulak çınlaması uygunlaşması ve hatta çözülmesi için temporo-mandibular eklemin fonksiyonelliğini değerlendirmenin ve nihayetinde patolojisini tedavi etmenin yanlışsız olduğuna inanılmaktadır.
Tedavi seçenekleri nelerdir?
-Hasta eğitimi ve hami tedavi
-Splint tedavisi
-Egzersizler
-Fizik tedavi
-Kayropraktik
-Psikolojik dayanak
-Beslenmenin düzenlenmesi
-İleri derece disfonksiyonlarda cerrahi usuller
Temporo-Mandibular Eklem (Tme) yani çene eklemimiz çiğneme sırasında hem yana hem öne hareketine müsaade veren eklem yapısıdır.
Çeneyi hareket ettiren kaslar bedendeki en kuvvetli kas kümesinde yer alırlar. Bu, pek büyük kuvvetlerin TME yoluyla hareket etmesi gerektiği manasına gelir. Sonuç olarak, eklem bedendeki öbür rastgele bir tartı taşıyan eklem kadar risk altındadır. TME sorunları, bu bölge kaslarının bozuklukları, çene eklem aşınmaları travmalar ve iltihapları (artirit) ile karakterizedir.
TME hastalıkları Amerikan Orofasiyal Ağrı Akademisi’ne nazaran, çiğneme kasları, temporomandibular eklem ve bağlı yapıları içeren bir küme rahatsızlık olarak tanımlanmaktadır. Bulguları çene hareketleri sırasında çene ve etraf dokularında ağrı, çene hareketlerinde kısıtlılık ve klik, krepitasyon halinde sesler ile karakterizedir.
Anatomik durum olarak orta kulak onun etrafında ki kimi kas kümelerine bilhassa boyunla bir arada de hareket biyomekaniği olduğunu düşündüğümüzde boyunla irtibatlı kas kümelerine c0 c1 c2 omurgalarıyla ve hudutlarıyla temaslıdır. Bu sebeplerden dolayı tme sorunlarına bağlı olarak tinnitusla ilişkisi olabileceği düşünülmektedir.
Almanya Regensburg Üniversitesi Tıp Merkezi Protez Diş Hekimliği Kısmında ardışık 951 hastayla yapılan çalışmalarda. TMD ve eşzamanlı kulak çınlaması olan 25 hasta çalışmaya dahil edildi. Başlangıç muayenesi ayrıntılı bir işlevsel tahlil, temporomandibular eklem ve çiğneme kası bozukluğu teşhisi ve bir kulak çınlaması anketinden oluşuyordu. Tedavi prosedürleri bittikten daha sonra hastalar 3 ila 5 ay daha sonra incelendi. Kulak çınlaması prevalansı, TMD’si olan iştirakçilerde (82’den 30’u [%36.6]), TMD’si olmayan iştirakçilere (869’dan 38’i [%4.4]) bakılırsa 8 kat daha yüksek bulundu. Tek taraflı TMD ve tek taraflı kulak çınlaması olan tüm iştirakçiler bu durumları tıpkı tarafta gösterdi. Tedavi daha sonrası 25 iştirakçinin 11’inde (%44) tinnitus semptomlarını güzelleştirdi.
Bir öteki çalışmada bir daha kulak çınlaması ile temporomandibular eklem disfonksiyonu içindeki bağlantıyı doğrulamak için yapılmıştır. 18 ila 60 yaşları içinde, işitme bozukluğu olmaksızın subjektif tinnitustan etkilenen 55 hasta alınmıştır. Tüm hastalara temporo-mandibular eklem muayenesi yapılmıştır. Tüm bireylere birebir splint tedavisi uygulanmıştır. Tedavi öncesi ve daha sonrası kademe puanları içindeki karşılaştırma, TMD’ye yatkınlığı olan ve TMD’si olan hastalarda istatistiksel olarak manalı bir düşüş göstermiştir. Tinnitusun özellikleri ve tedaviye cevabın derecesi tinnitus ve TMD içindeki ilgiyi doğrulamıştır.
Bu bilgiler ışığında kulak çınlamasının otolojik bozukluklar ve nörolojik hastalıklar üzere en yaygın niçinleri dışlandığında, kulak çınlaması uygunlaşması ve hatta çözülmesi için temporo-mandibular eklemin fonksiyonelliğini değerlendirmenin ve nihayetinde patolojisini tedavi etmenin yanlışsız olduğuna inanılmaktadır.
Tedavi seçenekleri nelerdir?
-Hasta eğitimi ve hami tedavi
-Splint tedavisi
-Egzersizler
-Fizik tedavi
-Kayropraktik
-Psikolojik dayanak
-Beslenmenin düzenlenmesi
-İleri derece disfonksiyonlarda cerrahi usuller