Yenilmez
Active member
yıllardır çalıştığı şirketten Toplu İş Kontratının (TİS) 13/A-1. hususu mucibince emekliye ayrılmasının kararlaştırılan Personel soluğu mahkemede aldı. 22 haftalık ihbar öneli kullanabileceğinin bildirildiğini belirten davacı personel, ihbar öneli içerisinde patronun her gün günde 4 saat iş arama müsaadesi vermek mecburiyetinde olduğunun düzenlendiği, iş arama müsaadesi kullandırılmayıp çalıştırılan ve fiilen işine son verildiği için arama müsaadelerine ait fiyatın yüzde 100 artırımlı olarak ödenmesi gerektiğini ileri sürerek iş arama müsaadesi alacağının faiziyle davalıdan tahsilini talep etti. Davalı tezleri reddetti.
MAHKEME DAVAYI KABUL ETTİ
İş Mahkemesi, davacının uzman tarafınca hesaplanan iş arama müsaadesi alacağına hak kazandığı sebebi öne sürülerek davanın kabulüne karar verdi. Davalı şirket tarafınca temyiz edilen karar Yargıtay 22. Hukuk Dairesi’nce bozuldu. bir daha yapılan yargılamada İş Mahkemesi, iş arama müsaadesinde emekçi çalıştırılır ise çalıştığı mühletin fiyatının artırımlı ödeneceğinin düzenlendiği, artırımlı fiyat ödendiğinin ise davalı patron tarafınca ispatlanamadığı nedeni öne sürülerek direnme sonucu verdi. Direnme sonucu da davalı avukatı tarafınca temyiz edilince devreye Yargıtay Hukuk Genel Konseyi girdi.
YARGITAY HUKUK GENEL ŞURASI’NDAN PERSONELE MÜJDE
Genel heyetten milyonlarca özel dal çalışanına müjde niteliğinden bir karar çıktı. 4857 sayılı İş Kanunu’nun (4857 s. Kanun/İK. ) emekçiye bildirim müddeti ortasında iş arama imkanının tanındığı 27. Hususundaki, ‘Bildirim müddetleri ortasında patron, çalışana yeni bir iş bulması için gerekli olan iş arama müsaadesini iş saatlerin ortasında ve fiyat kesintisi yapmadan vermeye mecburdur. Patron yeni iş arama müsaadesini vermez yahut eksik kullandırırsa o müddete ait fiyat personele ödenir.
Patron, iş arama müsaadesi esnasında emekçiyi çalıştırır ise personelin müsaade kullanarak bir çalışma karşılığı olmaksızın alacağı fiyata ilaveten, çalıştırdığı mühletin fiyatını yüzde yüz artırımlı öder’ tabiri hatırlatıldı.
Yargıtay sonucunda şu biçimde denildi:
“İşçinin talebi olmaksızın patron iş arama müsaadesi vermek ve kullandırmak zorundadır. Bu borç şahsen kanundan kaynaklanmakta olup çalışanın patrondan iş arama müsaade isteğinde bulunması gerekmediği üzere müsaade istenmesi halinde de patronun kabul edip etmeme yetkisi bulunmamaktadır. Davacıya 55 yaşını doldurduğundan TİS kararlarına bakılırsa emekliye ayrılmasının kararlaştırıldığı, 22 haftalık ihbar önelinin bulunduğu, iş arama müsaadesini toplu ya da kısmi olarak hangi tarihler içinde kullanabileceği de belirtilerek seçenekli biçimde kullanımının mümkün olduğunun bildirildiği ortadadır. Bildirimde ayrıyeten toplu kullanmadığı taktirde günde 4 saat çalışacağının açıklandıği, davacının da iş kontratının feshinin yasaya, işyeri uygulamasına ters olduğu ve toplu müsaadeyle ilgili yazılı ya da kelamlı bir talebinin bulunmadığını belirterek itirazda bulunduğu, iş arama müsaadesinin kullanılması gerektiğine ait hatırlatma hedefli yapılan ikinci ihtara yönelik olarak da daha evvelki yazılı itirazını yenidenladığını, fesih sürecinin tüzel olarak geçerli olmadığını ileri sürdüğü anlaşılmıştır.
Davacının iş arama müsaadesini kullanmadığı ihbar mühletince davalı işyerinde tam gün mesai ile çalıştığı ise sabittir. Nitekim de İş Kanunundaki amir karara nazaran iş arama müsaadesinden yararlanma çalışanın isteği şartına bağlı tutulmamıştır. Talep bulunmasa da emekçiye iş arama müsaadesi verilmesi zarurî olup patron bu mevzuda bir taktir hakkına sahip değildir. Somut hadisede olduğu üzere davalı patron tarafınca iş arama müsaadesinin kullanılması için yapılan bildirimler de patronu bu yükümlülükten kurtarmaz. Patronun müsaade verildiğini belirttiği gün ve saatlerde çalışılmak istenmesi durumunda emekçiye iş verilmemesi gerekir. Ayrıyeten davacı emekçi bildirimlere yaptığı itirazında feshin yasaya ve işyeri uygulamasına ters olduğunu belirtmiş olup iş arama müsaadesini kullanmak istemediği istikametinde bir beyan yahut bir itiraz ileri sürmemiştir. Bu niçinle müsaadenin kullandırılması gerekirken çalıştırılan davacıya müsaade kullanmaksızın alacağı fiyata ilaveten çalıştırıldığı müddetin fiyatı de yüzde yüz artırımlı ödenmelidir.
Bu niçinle emredici düzenleme gereği müsaadenin kullandırılmasının zarurî olduğunun kabulü ile alacağın karar altına alınması gerektiğini karara bağlayan direnme sonucunda bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Hukuk Genel Konseyinde yapılan görüşmeler sırasında, davalı patronun yaptığı hatırlatmalarla yükümlülüğünü yerine getirdiği, davacının özgür iradesiyle müsaade hakkını kullanmama tarafında tercihte bulunduğu bu niçinle bozma sonucunın yerinde olduğu görüşü ileri sürülmüş ise de, bu görüş Heyet çoğunluğunca kabul edilmemiştir. bu biçimde mahkemece üstte açılanan konulara değinilerek verilen direnme sonucu yol ve yasaya uygun olup, yerindedir”
İhlas Haber Ajansı – İktisat Haberleri
MAHKEME DAVAYI KABUL ETTİ
İş Mahkemesi, davacının uzman tarafınca hesaplanan iş arama müsaadesi alacağına hak kazandığı sebebi öne sürülerek davanın kabulüne karar verdi. Davalı şirket tarafınca temyiz edilen karar Yargıtay 22. Hukuk Dairesi’nce bozuldu. bir daha yapılan yargılamada İş Mahkemesi, iş arama müsaadesinde emekçi çalıştırılır ise çalıştığı mühletin fiyatının artırımlı ödeneceğinin düzenlendiği, artırımlı fiyat ödendiğinin ise davalı patron tarafınca ispatlanamadığı nedeni öne sürülerek direnme sonucu verdi. Direnme sonucu da davalı avukatı tarafınca temyiz edilince devreye Yargıtay Hukuk Genel Konseyi girdi.
YARGITAY HUKUK GENEL ŞURASI’NDAN PERSONELE MÜJDE
Genel heyetten milyonlarca özel dal çalışanına müjde niteliğinden bir karar çıktı. 4857 sayılı İş Kanunu’nun (4857 s. Kanun/İK. ) emekçiye bildirim müddeti ortasında iş arama imkanının tanındığı 27. Hususundaki, ‘Bildirim müddetleri ortasında patron, çalışana yeni bir iş bulması için gerekli olan iş arama müsaadesini iş saatlerin ortasında ve fiyat kesintisi yapmadan vermeye mecburdur. Patron yeni iş arama müsaadesini vermez yahut eksik kullandırırsa o müddete ait fiyat personele ödenir.
Patron, iş arama müsaadesi esnasında emekçiyi çalıştırır ise personelin müsaade kullanarak bir çalışma karşılığı olmaksızın alacağı fiyata ilaveten, çalıştırdığı mühletin fiyatını yüzde yüz artırımlı öder’ tabiri hatırlatıldı.
Yargıtay sonucunda şu biçimde denildi:
“İşçinin talebi olmaksızın patron iş arama müsaadesi vermek ve kullandırmak zorundadır. Bu borç şahsen kanundan kaynaklanmakta olup çalışanın patrondan iş arama müsaade isteğinde bulunması gerekmediği üzere müsaade istenmesi halinde de patronun kabul edip etmeme yetkisi bulunmamaktadır. Davacıya 55 yaşını doldurduğundan TİS kararlarına bakılırsa emekliye ayrılmasının kararlaştırıldığı, 22 haftalık ihbar önelinin bulunduğu, iş arama müsaadesini toplu ya da kısmi olarak hangi tarihler içinde kullanabileceği de belirtilerek seçenekli biçimde kullanımının mümkün olduğunun bildirildiği ortadadır. Bildirimde ayrıyeten toplu kullanmadığı taktirde günde 4 saat çalışacağının açıklandıği, davacının da iş kontratının feshinin yasaya, işyeri uygulamasına ters olduğu ve toplu müsaadeyle ilgili yazılı ya da kelamlı bir talebinin bulunmadığını belirterek itirazda bulunduğu, iş arama müsaadesinin kullanılması gerektiğine ait hatırlatma hedefli yapılan ikinci ihtara yönelik olarak da daha evvelki yazılı itirazını yenidenladığını, fesih sürecinin tüzel olarak geçerli olmadığını ileri sürdüğü anlaşılmıştır.
Davacının iş arama müsaadesini kullanmadığı ihbar mühletince davalı işyerinde tam gün mesai ile çalıştığı ise sabittir. Nitekim de İş Kanunundaki amir karara nazaran iş arama müsaadesinden yararlanma çalışanın isteği şartına bağlı tutulmamıştır. Talep bulunmasa da emekçiye iş arama müsaadesi verilmesi zarurî olup patron bu mevzuda bir taktir hakkına sahip değildir. Somut hadisede olduğu üzere davalı patron tarafınca iş arama müsaadesinin kullanılması için yapılan bildirimler de patronu bu yükümlülükten kurtarmaz. Patronun müsaade verildiğini belirttiği gün ve saatlerde çalışılmak istenmesi durumunda emekçiye iş verilmemesi gerekir. Ayrıyeten davacı emekçi bildirimlere yaptığı itirazında feshin yasaya ve işyeri uygulamasına ters olduğunu belirtmiş olup iş arama müsaadesini kullanmak istemediği istikametinde bir beyan yahut bir itiraz ileri sürmemiştir. Bu niçinle müsaadenin kullandırılması gerekirken çalıştırılan davacıya müsaade kullanmaksızın alacağı fiyata ilaveten çalıştırıldığı müddetin fiyatı de yüzde yüz artırımlı ödenmelidir.
Bu niçinle emredici düzenleme gereği müsaadenin kullandırılmasının zarurî olduğunun kabulü ile alacağın karar altına alınması gerektiğini karara bağlayan direnme sonucunda bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Hukuk Genel Konseyinde yapılan görüşmeler sırasında, davalı patronun yaptığı hatırlatmalarla yükümlülüğünü yerine getirdiği, davacının özgür iradesiyle müsaade hakkını kullanmama tarafında tercihte bulunduğu bu niçinle bozma sonucunın yerinde olduğu görüşü ileri sürülmüş ise de, bu görüş Heyet çoğunluğunca kabul edilmemiştir. bu biçimde mahkemece üstte açılanan konulara değinilerek verilen direnme sonucu yol ve yasaya uygun olup, yerindedir”
Yıl sonu #dolar tahmininiz nedir?
18.50 itibariyla güncel Dolar kuru:
1 Dolar = 12,73 Türk Lirası
— Haberler (@Haberler) November 23, 2021
İhlas Haber Ajansı – İktisat Haberleri